រយៈពេលមួយក្នុងសហស្សវត្សរ៍ទី២នៃគ្រិស្ដសករាជ ដែលមានកំណើនយ៉ាងខ្លាំង និងការរួមតូចមកវិញក្នុងកម្រិតមធ្យមនៃភ្នំទឹកកកនៅចន្លោះពីឆ្នាំ ១៤០០ដល់១៩០០ ទាំងនៅអឌ្ឍគោលខាងជើង និងអឌ្ឍគោលខាងត្បូង។ ថេរវេលាសម្រាប់ភ្នំទឹកកករីកធំមានភាពខុសគ្នាទៅតាមតំបន់ ដូច្នេះពុំមាន ការកំណត់ពេលវេលានៃ កូនយុគទឹកកកច្បាស់លាស់ឡើយ។ ម៉ូដែលបច្ចុប្បន្នដែលបានមកពីការបង្កើតឡើងវិញនៃសីតុណ្ហភាពមធ្យមនៅអឌ្ឍ គោលខាងជើងបង្ហាញថា អំឡុងពេលត្រជាក់បំផុតនៅអឌ្ឍគោលនោះអាច កើនឡើងរវាងឆ្នាំ១៤៥០ដល់១៨៥០នៃគ្រិស្ដសករាជ។
ដកស្រង់ចេញពី «សទ្ទានុក្រមបច្ចេកសព្ទស្ដីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ», បោះពុម្ភដោយនាយកដ្ឋានប្រែប្រួលអាកាសធាតុ នៃអគ្គលេខាធិការដ្ឋានក្រុមប្រឹក្សាជាតិអភិវឌ្ឍន៍ដោយចីរភាព និងក្រសួងបរិស្ថាន, បោះពុម្ភលើកទី១ ឆ្នាំ២០១៧។
<<<ត្រឡប់ទៅតារាងអក្ខរានុក្រម